Panie Doktorze, dlaczego stomatologia, jak to wszystko się zaczęło?
Na samym początku mojej drogi w ogóle nie była brana pod uwagę. Od wczesnej młodości zafascynowany byłem architekturą. Do zawodu ostatecznie przekonała mnie mama, która jest świetnym chirurgiem szczękowo-twarzowym. Z perspektywy czasu absolutnie nie żałuję decyzji, wręcz przeciwnie. Mam dużo bardziej bezpośrednią pracę – wciąż projektuję, jednak są to uśmiechy moich pacjentów.

Które momenty na etapie kształtowania się Pana stomatologicznej tożsamości były przełomowe?
Takich momentów było naprawdę wiele. Czasem były to rozmowy z osobami, które w pewien sposób mnie zainspirowały, czasem świetne szkolenia, które zmieniły wizję, filozofię bądź podejście do pracy, czasem bliska osoba, która poklepie po plecach, kiedy próbujesz czegoś nowego. Ale tak naprawdę, gdy kochamy to, co robimy, nie musimy się zastanawiać nad tym, czy je­steśmy ukształtowani, czy nie…

Jak dziś nawigować po świecie stomatologii, skąd Pan czerpie inspirację?
W obecnej dobie inspiracje są wszędzie. Zarówno rynek szkoleniowy, internet, jak i social media przepełnione są wieloma informacjami. Sztuką jest wybrać te wartościowe. Szczególnie ważne jest to u osób zaczynających swoją przygodę stomatologiczną. Nie wszystko, co widzimy i słyszymy jest zawsze właściwe. Umiejętność wyboru jest ciężko definiowalna i przychodzi z czasem.

Czy łączniki indywidualne, którym poświęca Pan sporo uwagi, są kluczem do długotrwałych efektów leczenia?
Tak, mówię to z pełnym przekonaniem. Ale same łączniki to nie wszystko. Liczy się podejście, któremu poświęcam bardzo dużo czasu w swoich wykładach, czyli jak leczyć, żeby unikać powikłań w implantologii. Jasne algorytmy postępowania w określonych warunkach. Artykuły tego numeru „e-Dentico“ zawierają dużo informacji na ten temat. Patrzenie przez pryzmat długoterminowych efektów jest wiedzą, która wymaga dokumentacji, skupienia i pokory, jednak efekty i radość pacjentów po latach są fantastyczną nagrodą.

Nie jest tajemnicą, że najwyższe standardy estetyczne wymagają czasu. Jak udaje się Panu przekonać pacjenta do podjęcia kompleksowego leczenia, które wymaga zarówno czasu, jak i współpracy z lekarzem?
Najważniejsza jest rozmowa z pacjentem o jego oczekiwaniach, potrzebach. Kształtujemy swego rodzaju wizję, którą ja jako lekarz prowadzący podejmuję się spełnić. Droga do osiągnięcia efektu wiedzie często pod górę, wymaga wielu wyrzeczeń od pacjenta i wielu godzin pracy od lekarza. Jednak widok ze szczytu jest zawsze najpiękniejszy. A szczery uśmiech moich pacjentów to właśnie takie moje osobiste szczyty, które zdobywam z największą przyjemnością.

Interdyscyplinarne leczenie nabiera coraz większego znaczenia. Na czym opiera Pan swój dialog z zespołem? Jaki jest podział ról i odpowiedzialności?
W stomatologii XXI wieku to lekarz protetyk jest dyrygentem całego leczenia. Z jednej strony to duża nobilitacja, z drugiej ogromna odpowiedzialność. Jedyną słuszną koncepcją leczenia jest leczenie kompleksowe, dlatego tak ważne jest dobranie odpowiedniego zespołu, któremu można zaufać na każdym z etapów leczenia. Komunikacja powinna opierać się na wzajemnym poszanowaniu doświad­czeń, zrozumieniu wzajemnego stylu pracy i podejścia do leczenia.

Znalazł się Pan w gronie najbardziej uznanych polskich stomatologów, którzy dzielą się swoją wiedzą z Czytelnikami „e-Dentico”. Czy czuje się Pan już Mistrzem w swoim fachu?
Nie. Pomimo iż to ogromna nobilitacja, to nie czuję się Mistrzem. Robię to, co kocham i co sprawia mi autentyczną radość. Część Mistrzów poprzednich edycji to moi serde­czni znajomi i jestem pewny, że wielu z nich ma właśnie takie podejście. Prawdopodobnie fakt, że większość z nas prowadzi wykłady, kursy, ma swoje platformy wymiany doświadczeń dla innych lekarzy, stawia nas w odrobinę innym świetle.