Streszczenie: W pracy przedstawiono dwa przypadki wystąpienia transpozycji zębów w szczęce. Opisano przyczyny tego rodzaju zaburzenia, jego częstość oraz topografię. Zaprezentowano możliwości terapeutyczne w leczeniu ortodontycznym transpozycji. Zwrócono uwagę na fakt, iż wybór właściwej metody leczenia w przypadku tej nieprawidłowości zębowej uzależniony jest od wielu czynników, które powinny zostać poddane wnikliwej analizie klinicznej oraz radiologicznej przed rozpoczęciem leczenia ortodontycznego.

Streszczenie: Badania przeprowadzone w ostatnich latach nad niszczącym wpływem ozonu na patogenne szczepy bakterii jamy ustnej wskazują na wysoką jego skuteczność i możliwość zastosowania do celów terapeutycznych w wielu przypadkach w stomatologii. Należy zwrócić uwagę, iż mechanizmy obronne niektórych mikroorganizmów są niejednokrotnie niedostateczne w stosunku do silnie utleniających właściwości ozonu, dzięki czemu może on wówczas stanowić jedynie wspomagającą, nieinwazyjną, atraumatyczną metodę leczenia w stomatologii. Niezbędne są dalsze doświadczenia dotyczące minimalnego efektywnego stężenia, czasu ekspozycji, sposobu aplikacji ozonu, by jak najlepiej wykorzystać jego fizykochemiczne właściwości z uwzględnieniem zminimalizowania ryzyka wystąpienia ewentualnych działań niepożądanych.

Celem pracy była analiza – na podstawie piśmiennictwa krajowego i zagranicznego – badań dotyczących właściwości, mechanizmu i skuteczności działania ozonu oraz możliwości zastosowania go w wybranych dziedzinach stomatologii, szczególnie periodontologii.

Streszczenie: W artykule opisano przypadek postępowania leczniczego po wybiciu zębów 11 i 21 u młodej kobiety, wraz z krótkoterminową obserwacją. Wyszczególniono najczęściej występujące powikłania po tego typu zabiegach.

Streszczenie: Jednym z celów leczenia periodontologicznego jest regeneracja tkanek zniszczonych w wyniku choroby. Tradycyjnie stosowane schematy leczenia tkanek aparatu zawieszeniowego zęba umożliwiają ograniczone odtworzenie utraconych struktur, dlatego ciągle poszukiwane są metody dające efekty lecznicze bardziej przewidywalne prognostycznie.

Celem pracy jest przedstawienie współczesnej wiedzy na temat różnych typów mezenchymalnych komórek macierzystych, czynników wzrostu i rusztowań podtrzymujących, które stosowane zgodnie z założeniami inżynierii tkankowej, mają udowodniony potencjał terapeutyczny. Pomimo wielu kluczowych kwestii, które wymagają jeszcze rozwiązania, przyszłość regeneracyjnego leczenia periodontologicznego wydaje się być bardzo obiecująca.

Streszczenie: Bruksizm jest parafunkcją o złożonej etiologii. Częste występowanie dolegliwości bólowych w tej jednostce związane jest z nadmiernym napięciem mięśni układu stomatognatycznego.

Celem pracy było przedstawienie – na podstawie piśmiennictwa i doświadczeń własnych – metody terapii wspomagającej leczenie nadmiernego napięcia mięśni układu stomatognatycznego z zastosowaniem preparatu toksyny botulinowej oraz ocena jej efektywności. Leczeniem objęto troje pacjentów z różnych grup wiekowych, u których zastosowano modyfikację własną metody podania w mięsień żwacz preparatu toksyny boulinowej typu A.

Uzyskane efekty terapeutyczne dowiodły, że domięśniowe zastosowanie toksyny butulinowej typu A w obrębie mięśnia żwacza skutecznie prowadzi do zmniejszenia dolegliwości bólowych, poprzez zmniejszenie napięcia mięśni. Dzięki temu u pacjentów cierpiących z powodu bruksizmu i bólu powięziowo-mięśniowego ustąpiły dolegliwości.

Streszczenie: W pracy przedstawiono jedną z koncepcji dotyczących modyfikacji połączenia implantu z łącznikiem (switching platform), której celem jest ograniczenie zaniku kości wokół implantu. Przedstawiono wyniki uzyskane przez wielu autorów badających to zagadnienie w odniesieniu do implantacji zarówno późnej, jak i natychmiastowej. Wyniki przedstawionych badań są obiecujące.

Streszczenie: Uszkodzenia zębów w następstwie urazów stanowią drugi pod względem częstości, po próchnicy i jej powikłaniach, powód zgłaszania się dzieci do gabinetów stomatologicznych. Wybicie zęba dotyczy najczęściej zębów siecznych przyśrodkowych szczęki.

W pracy opisano przypadek 11-letniej dziewczynki, u której w wyniku wypadku komunikacyjnego doszło do urazu twarzy. Stwierdzono uraz zęba 11 klasy V według Ellisa (wybicie zęba) oraz uraz zębów 12, 21, 22 klasy VII (zwichnięcie częściowe). Zęby 12, 21 i 22 unieruchomiono szyną półsztywną. Replantowano ząb 11, który poza jamą ustną (w suchym środowisku) przebywał około 20 godzin.

Streszczenie: Znieczulenie ogólne jest coraz częściej wykorzystywane w gabinetach stomatologicznych do różnego rodzaju procedur. Należy jednak pamiętać, że znieczulenie ogólne jest obarczone pewnym ryzykiem powikłań. Wobec tego pacjent, u którego jest planowane takie znieczulenie, musi być dobrze zakwalifikowany, a znieczulenie ogólne musi być przeprowadzone przez specjalistę anestezjologii w odpowiednich warunkach oraz zabezpieczeniu sprzętowym i lekowym.

W artykule przedstawiono aktualny stan wiedzy na temat znieczulenia w procedurach ambulatoryjnych.

Streszczenie: Podtlenek azotu znany jest w medycynie od 170 lat. W znieczuleniu ogólnym ma on dużo mniejsze znaczenie, ale w sedacji do krótkich, mało inwazyjnych procedur nadal ma swoje miejsce ze względu na duże bezpieczeństwo jego stosowania w porównaniu do środków podawanych dożylnie. Może być stosowany jako jedyny środek lub jako adiuwant do znieczulenia miejscowego, szczególnie w grupach pacjentów nadwrażliwych emocjonalnie, np. u dzieci.

W artykule przedstawiono praktyczne uwagi na temat stosowania podtlenku azotu w stomatologii.