Sterowana regeneracja kości materiałem syntetycznym Maxresorb^®

Zaplanowanie i przeprowadzenie leczenia w przypadkach złożonych wymaga bardzo często stopniowego wykonywania poszczególnych zabiegów oraz rozłożenia ich w czasie, aby możliwe było osiągnięcie planowanych celów. Opisywany w pracy przypadek jest interesujący z dwóch powodów – prezentuje proces rekonstrukcji zniszczonej kości wyrostka zębodołowego szczęki w następstwie nieudanej resekcji wierzchołków korzeniowych oraz przewlekłego procesu zapalnego. Jednocześnie dokumentacja RTG potwierdza proces przebudowy kości wokół defektu, jak i w miejscu augmentacji.

Opis przypadku

Pacjentka, lat 31, zgłosiła się gabinetu SmileClinic w Gdańsku w związku z przewlekłym stanem zapalnym okolicy okołowierzchołkowej siekaczy szczęki i oczekiwaniami natury estetycznej. W badaniu wewnątrzustnym oraz RTG (zdjęcie panoramiczne i tomografia komputerowa) wykazano następujące ograniczenia i wyzwania:

• aktywny stan zapalny z przetoką przedsionkową,
• bardzo duży wymiar zmian okołowierzchołkowych,
• zbliznowacenie tkanek spowodowane wcześniejszymi zabiegami chirurgicznymi w tej okolicy (widoczne blizny po wcześniejszych zabiegach resekcyjnych),
• wysokie ryzyko estetyczne ze względu na znaczną dynamikę wargi górnej,
• wysokie ryzyko biomechaniczne – wszystkie cztery siekacze poddane były wcześniej leczeniu kanałowemu i zaopatrzone wkładami koronowo-korzeniowymi lanymi.

Oczekiwania pacjentki obejmowały trwałe rozwiązanie problemu z nawracającym stanem zapalnym i powstawaniem ropnia w okolicy okołowierzchołkowej siekaczy górnych, likwidację sinych przebarwień dziąseł w przednim odcinku szczęki oraz poprawę kształtu i koloru zębów przedniego odcinka.

Opcje leczenia i analiza krytyczna

Pacjentce przedstawiono następujące opcje leczenia:

1. Ponowna resekcja wierzchołków korzeni, sterowana regeneracja kości oraz nowe korony protetyczne.
2. Ekstrakcja czterech siekaczy i odbudowa docelowa w postaci koron pojedynczych lub mostu osadzonego na implantach.

Po analizie i dokładnym przedstawieniu możliwości leczenia pacjentka zdecydowała się na drugie rozwiązanie. Główne argumenty, które przeważyły za wyborem tej opcji to:

• trwałe rozwiązanie nawracającego problemu stanu zapalnego wokół wierzchołków korzeni zębów,
• możliwość korekty koloru tkanek miękkich przedsionka przez usunięcie przebarwionych korzeni zębów,
• statystycznie większa stabilność leczenia w czasie.

Bez względu na wybór zaproponowanego rozwiązania, obie opcje leczenia łączył etap pierwszy polegający na wyeliminowaniu aktywnego stanu zapalnego kości wokół wierzchołków zębów.

Przed rozpoczęciem leczenia w gabinecie SmileClinic, pacjentka była konsultowana przez kilku innych lekarzy. Pacjentce proponowano podobne leczenie docelowe w postaci uzupełnień opartych na implantach, główna różnica polegała jednak na planowaniu etapów leczenia. W najbardziej radykalnym rozwiązaniu zaproponowano usunięcie czterech siekaczy górnych, zastosowanie ruchomego uzupełnienia tymczasowego na 6 miesięcy, a następnie wykonanie regeneracji kości z użyciem bloków kostnych przed wszczepieniem implantów. Poza rozległością powyższych zabiegów główna wątpliwość dotyczyła kontroli estetyki i poziomu dziąseł w następstwie usunięcia zębów i zaopatrzenia w uzupełnienie ruchome osiadające. Pacjentka należy do grupy wysokiego ryzyka estetycznego i jakiekolwiek niepowodzenie w poziomie dziąseł byłoby od razu widoczne w uśmiechu.

Zaakceptowany przez pacjentkę plan leczenia podzielony został na trzy główne etapy obejmujące zabiegi z zakresu chirurgii, a następnie protetyki:

Etap 1. Chirurgia: eliminacja procesu zapalnego i uzyskanie stabilnej kości dla wszczepienia implantów – ponowna resekcja i sterowana regeneracja kości (GBR).

Etap 2. Chirurgia: wszczepienie implantów.

Etap 3. Protetyka: wykonanie mostu lub koron pojedynczych – w zależności od liczby wszczepionych implantów.

W pracy przedstawiono poszczególne fazy pierwszego etapu leczenia obejmującej sterowaną regenerację kości wokół zainfekowanych zębów.