Streszczenie: Ubytki bezzębnego wyrostka stanowią poważny problem terapeutyczny, którego rozwiązanie niejednokrotnie wymaga wdrożenia zintegrowanego leczenia wielodyscyplinarnego. W niniejszej pracy, w oparciu o dwa przypadki kliniczne, zaprezentowano sekwencję procedur chirurgicznych i ortodontycznych, dzięki którym uzyskano taką korektę konturu tkanek miękkich, która pozwoliła na wykonanie uzupełnień protetycznych imitujących naturalne uzębienie. Szczególną uwagę zwrócono na przedstawienie możliwości wykorzystania wolnego przeszczepu tkanek miękkich onlay–interpositional do augmentacji rozległych deformacji bezzębnego wyrostka oraz ekstruzji ortodontycznej do korekty uszkodzeń tkanek miękkich na zębach ograniczających braki międzyzębowe.

Streszczenie: Praca przedstawia budowę tlenku cyrkonu (ZrO₂), właściwości mechaniczne oraz aspekty kliniczne i laboratoryjne związane z wykonywaniem koron złożonych i pełnokonturowych. Szczegółowo opisano zasady opracowania filarów, przygotowanie powierzchni do cementowania oraz sposób cementowania. Zaprezentowano zalety i ograniczenia najbardziej rozpowszechnionych systemów CAD/CAM oraz sposób przesyłania danych do laboratorium. Opisano zalety biologiczne uzupełnień na bazie ZrO₂ oraz rodzaje niepowodzeń i ich przyczyny.

Streszczenie: Leczenie zakażonych kanałów korzeniowych oraz stanów zapalnych tkanek okołowierzchołkowych związane jest ze stosowaniem preparatów antyseptycznych. Często w celu odkażenia systemu kanałowego stosowany jest wodorotlenek wapnia. Całkowite jego usunięcie z jamy zęba przed ostatecznym wypełnieniem kanału jest bardzo ważne dla osiągnięcia pełnego sukcesu terapeutycznego.

We wcześniejszej pracy („e-Dentico” nr 40) autorzy ocenili skuteczność usuwania pasty wodorotlenkowo-wapniowej przy użyciu czterech różnych technik płukania. Żadna z przebadanych metod usuwania nie była w pełni skuteczna. Dlatego przeprowadzono kolejne badanie w celu sprawdzenia, czy dodatkowe zastosowanie – w protokole płukania – preparatu EDTA wpłynie na skuteczność usuwania wodorotlenku wapnia z kanałów korzeni zębów.

Streszczenie: Celem pracy była ocena wpływu powidonku jodyny (PVP-J) i ozonu (O₃) na liczebność bakterii Streptococcus mutans (SM) w ślinie u dzieci z wysokim ryzykiem próchnicy. Do badań zakwalifikowano 60 dzieci w wieku od 2 do 6 lat z wysokim ryzykiem próchnicy wczesnego dzieciństwa i liczebnością bakterii SM w ślinie powyżej 10⁵ CFU/ml, oznaczoną testem ślinowym (GC Saliva Check Mutans). Wyodrębniono 3 grupy 20-osobowe: kontrolną i dwie interwencyjne, w których na każdą powierzchnię każdego zęba aplikowano 10% PVP-J lub O₃ z użyciem Prozone (W&H). Podczas pierwszej wizyty i kontrolnych (po 10 tygodniach dla PVP-J i kontrolnej oraz 8 dla O₃) oceniano stan higieny jamy ustnej (ODI-S), nawyki dietetyczno-higieniczne, wykonywano test ślinowy, przekazywano zalecenia dietetyczno-higieniczne. Analiza wyników przeprowadzonych badań pozwala na sformułowanie wniosku, iż jednokrotna aplikacja zarówno PVP-J, jak i ozonu nie wpływa skutecznie na obniżenie liczebności bakterii Streptococcus mutans, natomiast czynnikami sprzyjającymi obniżeniu liczebności bakterii są jednoczesna poprawa higieny jamy ustnej i nawyków u dziecka.

Streszczenie: Witamina D jest prohormonem steroidowym o działaniu wielokierunkowym w organizmie. Poza rolą regulacyjną w gospodarce wapniowo-fosforanowej badany jest jej udział w patogenezie chorób nowotworowych, układu sercowo-naczyniowego, cukrzycy, chorób przyzębia oraz z autoagresji. Niewystarczający poziom witaminy D jest powszechny. Aktualne publikacje wskazują na konieczność suplementacji witaminy D w celu zapobiegania poważnym skutkom jej niedoboru.

Streszczenie: Częstość występowania nowotworów jamy ustnej znacznie wzrasta i mogą na nie zapadać także osoby, u których nie występują czynniki ryzyka. Jeden nowotwór na cztery wykryte dotyczy pacjenta niepalącego i niepijącego alkoholu, zwłaszcza w wieku powyżej 50. roku życia. W ostatnim czasie pojawiło się kilka technik wspomagających wczesne wykrycie zmian przednowotworowych i nowotworów jamy ustnej.

W artykule opisano trzy przypadki pacjentów z klinicznymi zmianami przednowotworowymi w jamie ustnej. W ich diagnostyce jako dodatkowe narzędzia zastosowano światło chemiluminescencyjne, wskaźnik barwiący (roztwór błękitu toluidyny) oraz aparat wzbudzający autofluorescencję tkankową – z odniesieniem do standardu diagnostycznego, jakim jest badanie histopatologiczne.

Streszczenie: Transmigracja zęba dotyczy jego nieprawidłowej erupcji, polegającej na przemieszczeniu wewnątrz kości z przekroczeniem linii pośrodkowej ciała. Zjawisko transmigracji jest bardzo rzadkie, występuje u 0,1–0,18% populacji, dotyczy wyłącznie uzębienia stałego, przede wszystkim kłów żuchwy, zwykle u płci żeńskiej. Wśród czynników etiologicznych wymienia się czynniki dziedziczne, nieprawidłowe położenie zawiązków zębowych lub nieprawidłowe działanie sił erupcyjnych, przetrwałe uzębienie mleczne, stłoczenia zębów, a także obecność guzów, torbieli, zębów nadliczbowych. Częściowemu lub całkowitemu zatrzymaniu w kości ulega 89% transmigrowanych kłów żuchwy. Rzadko wywołują zaburzenia czucia lub resorpcję korzeni sąsiednich zębów. Do metod leczenia zalicza się ortodontyczne wprowadzenie kła do łuku, autotransplantację lub usunięcie zęba.

Streszczenie: W stomatologii w ciągu ostatnich nastąpił znaczny postęp, zarówno w technologiach materiałowych, jak i instrumentalnych. Jeszcze dekadę temu dentyści planowali leczenie niemal wyłącznie w oparciu o konwencjonalną rentgenodiagnostykę dwuwymiarową. Dziś trudno sobie wyobrazić kompleksowe leczenie stomatologiczne bez stomatologicznej tomografii wiązki stożkowej. I wskazań do tego badania nie należy ograniczać tylko do planowania zabiegów w implantologii.

W artykule przedstawiono przypadki powtórnego leczenia kanałowego, którego wyniki skontrolowano na zdjęciach RTG wewnątrzustnych oraz na przekrojach tomograficznych z badania CBCT (cone beam computed tomography).

Streszczenie: Urazy zębów stałych i mlecznych zdarzają się stosunkowo często. O ile uraz zęba mlecznego u dziecka w wieku od 1 do 3 lat najczęściej nie niesie za sobą poważniejszych konsekwencji w rozwoju zębów stałych (wysoko ułożone zawiązki zębów stałych), to urazy zębów stałych w wieku powyżej 6 lat pozostawiają ślad w kondycji tych zębów, często do końca życia pacjenta. Zgodnie z zasadą „lepiej zapobiegać niż leczyć”, w przypadku urazów zębów zarówno mlecznych, jak i stałych, trudno jest zastosować jakikolwiek środek zapobiegawczy. Dlatego ważne jest, aby dentyści wiedzieli, jak postępować w każdej sytuacji, kiedy zgłosi się pacjent z urazowym uszkodzeniem zębów mlecznych i stałych.

W artykule opisano trzy przypadki, w których postępowanie uzależnione było od typu urazu zęba stałego.